Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

oddawać cześć

См. также в других словарях:

  • cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… …   Słownik języka polskiego

  • cześć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głęboki szacunek, poważanie, uszanowanie (dla kogoś, czegoś); także okazywanie tego uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dla kogoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oddawać – oddać cześć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać (komuś, czemuś) głęboki szacunek, uznanie; otaczać kultem {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • część — ż V, DCMs. częśćści; lm MD. częśćści 1. «wycinek jakiejś całości, będący wynikiem podziału lub wyodrębniony teoretycznie dla bliższego określenia czegoś (np. miejsca); jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości;… …   Słownik języka polskiego

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • adorować — ndk IV, adorowaćruję, adorowaćrujesz, adorowaćruj, adorowaćował, adorowaćowany 1. «otaczać kogoś, rzadziej coś uwielbieniem, przejawiać zachwyt wobec kogoś; wielbić» Adorować dziewczynę. 2. rel. «oddawać cześć Bogu lub przedmiotom kultu… …   Słownik języka polskiego

  • bałwan — m IV, DB. a, Ms. bałwannie; lm M. y 1. «posąg bożka pogańskiego» Oddawać cześć bałwanom. 2. «figura ze śniegu podobna do postaci ludzkiej, lepiona najczęściej przez dzieci dla zabawy» Śniegowy bałwan. Bałwan ze śniegu. Lepić bałwana. 3.… …   Słownik języka polskiego

  • czcić — ndk VIa, czczę, czcisz, czcij, czcił, czczony 1. «oddawać cześć, wyznawać, wielbić, otaczać wielkim szacunkiem» Czcić pamięć zmarłych. 2. «obchodzić jako święto; świętować» Czcić rocznicę wyzwolenia …   Słownik języka polskiego

  • idol — m I, DB. a; lm M. e, D. i a. ów 1. B.=D. «wyobrażenie bóstwa (zwykle w postaci posągu, rzeźby, obrazu) będące przedmiotem kultu; bożek» Idole greckie, rzymskie, słowiańskie. Kult idoli. Oddawać cześć idolom. przen. «osoba ciesząca się szczególną… …   Słownik języka polskiego

  • ubóstwiać — ndk I, ubóstwiaćam, ubóstwiaćasz, ubóstwiaćają, ubóstwiaćaj, ubóstwiaćał, ubóstwiaćany ubóstwić dk VIa, ubóstwiaćwię, ubóstwiaćwisz, ubóstwiaćwij, ubóstwiaćwił, ubóstwiaćwiony 1. tylko ndk «czcić, wielbić, uwielbiać, zachwycać się» Ubóstwiać… …   Słownik języka polskiego

  • adorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, adorowaćruję, adorowaćruje, adorowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnosić się do kogoś z podziwem, wyrażać zachwyt pod czyimś adresem; ubóstwiać, wielbić : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»